Ο τίτλος είναι υποκοριστικός,αυτοσαρκαστικός,ολίγον χλευαστικός αλλά κυρίως δηλώνει απέραντη τρυφερότητα γι αυτόν τον μοναδικό και υπέροχο τόπο που κατοικούμε ή νοσταλγούμε όλοι μας ...εξάλλου πάντα συζητούμε διεξοδικά τα αυτονόητα ,ποτέ δεν ομοφωνούμε επ αυτών και παραλείπουμε ότι μυρίζει ευθύνες ενώπιον του αύριο...,"επί ξυρού ακμής"(στου ξυραφιού την κόψη)λάθρα ισορροπώντας!
«Ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση όταν δρουν κανονιστικά υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών μεριμνώντας για την ανάπτυξης τους (άρθρο 101, παρ 4)»
